Subsidiënt: Maarten Meijer/Universiteit Utrecht
Subsidie: S20.2-61
Bergecosysteemdiensten zijn cruciaal voor het voortbestaan van de mensheid: denk aan waterbeheer, biodiversiteitshotspots, maar ook buffering voor klimaatverandering. Ze staan ook bekend als een van de meest kwetsbare en minst begrepen ecosystemen ter wereld, dus lokale bewoners hebben vaak een zeer lage inbreng van de wetenschap over hoe om te gaan met klimaatverandering. In de tropische Andes zijn graslanden van vitaal belang voor het voortbestaan van inwoners, waarvan 60% afhankelijk is van hun kuddes alpaca's. De stabiele productie van gras voor de grazers van de herders is dus ook een belangrijke ecosysteemdienst.
In deze studie heb ik gekeken naar het verband van begrazingsintensiteit met ecosysteemstabiliteit in een Boliviaans nationaal park, en of er tekenen waren van verhoogde kwetsbaarheid voor droogte met begrazingsintensiteit en of dit te verklaren was aan de hand van biodiversiteitspatronen. Om resultaten te leveren die relevant zijn voor regionaal parkbeheer, heb ik geprobeerd mijn resultaten op te schalen naar landschapsniveau met satellietgegevens. Ik ontdekte dat begrazing wordt geassocieerd met een grotere kwetsbaarheid voor droogte, waardoor de stabiliteit indirect afneemt. Dit kan relevant zijn omdat het management er misschien rekening mee moet houden dat een toenemende begrazingsintensiteit de graslanden kwetsbaar kan maken onder invloed van klimaatverandering.
